AFORRAR CARTOS NA SÚA FACTURA
ILUMINACIÓN
Aproveite a luz natural. Abra as persianas e cortiñas durante o día.
Decore a casa con cores claros. Apague os focos innecesariamente que teña acendidos.
Avalíe a compra de lámpadas de baixo consumo xa que estas consumen mensualmente tan só a cuarta parte, duran un prometio de 8 veces máis e iluminan igual que as comúns.
CALEFACIÓN ELÉCTRICA
Estes artefactos consumen grandes cantidades de enerxía.
Si dispón de tarifa con discriminación horaria, aproveite durante as horas nocturnas para conectar a calefacción, e lembre que si acende a túa estufa é como acender 40 lámpadas de 100w.
Instale burletes autoadhesivos nas portas e fiestras, e si lle é posible dobre acristalamento.
Manteña a temperatura da súa casa a redor dos 20ºC. unha temperatura superior non aporta confort e eleva a factura. Cada grao adicional eleva o confort un 10%.
En zoas pouco frecuentadas, pero comunicadas co resto da casa, baixe o termóstato.
Si dispón de placas de calefacción eléctrica, instale acumuladores de calor. Aforrará máis do 50% do importe deste consumo eléctrico.
COCIÑA
Utilizar microondas en lugar de forno, supón un aforro de entre un 70 e un 80% de enerxía para preparar comidas en pequenas cantidades.
Non abrir a porta do forno cando estea funcionando. Perderá o 20% da calor acumulada.
Cando calquera produto alcance na pota o seu punto de ebulición, reduza a temperatura. Mantela viva non significa que se cociñe antes.
Na vitrocerámica desconecte o termóstato á metade da cocción, os alimentos rematarán de cocerse coa calor residual
Utilice recipientes co mesmo diámetro que a fonte de calor e co fondo difusor, para aproveitar ó máximo a temperatura.
LAVADO
Lavalos pratos a man con auga quente resulta un 60% máis cara en consumo enerxético que con un lavavaixelas.
Utilice a lavadora e o lavavaixelas a plena carga e en programas económicos.
Lave a roupa a baixa temperatura, ou mellor con auga fría.
CUARTO DE BAÑO
Escolla a ducha en lugar do baño. Consumirá como media un 70% menos de auga quente.
Regule o termóstato do seu termo eléctrico a unha temperatura máxima de 60ºC. Deste modo, reducirá as perdas de calor e aumentará a duración do equipo.
Para as duchas ou baño, regule o termóstato para non superalos 40ºC (temperatura mías que suficiente para o corpo humano)
Con un termoacumulador poderá acumular toda a auga quente que precise o longo do día, e cunha tarifa nocturna, a metade de prezo.
PLANCHADO
Evite desperdicios de calor: nunca seque a roupa coa prancha.
Gradúe o termóstato da súa prancha de acordo ó tipo de tela que planchará.
Xunte a maior cantidade posible de roupa para planchar, así evitará desperdicios de calor no acendido e apagado da súa prancha
REFRIXERADOR
Revise a hermeticidade do seu refrixerador: para verificar o estado das gomas do mesmo, coloque unha folla de papel entre eles e peche a porta.
Tire do papel e si este sae sen dificultade, quere dicir que as gomas están vellas e deben cambialas, xa que por aí pérdese enerxía.
Sitúeos o máis lonxe posible das fontes de calor (estufas, cociña, forno.).
TELEVISORES E EQUIPOS
Non avelle os seus artefactos:
Non manteña acendidos innecesariamente televisores, equipos de vídeo, videoxogos e equipos de son si non os está a utilizar xa que ademais de desperdiciar enerxía, os seus equipos avellarán máis rápido.
CLIMATIZACIÓN
A bomba de calor consume un 33% de enerxía eléctrica e un 77% de enerxía ambiental (gratuíta), polo que cada Kwh equivale a 3Kwh de outros sistemas.
Aínda con temperatura exterior de -8ºC a Bomba de Calor ten un bo rendemento.
Conecte o aire acondicionado cando o aire interior supere os 25ºC. Asegúrese de que o seu equipo teña termóstato con lectura numérica, así poderá escoller a temperatura que máis lle satisfaga.
ANALIZAR O CONTADOR
Para coñecer o seu consumo de enerxía eléctrica, anote as cifras que figuran no seu contador e a data na que realiza vostede a lectura. Ó cabo de 30 días anote novamente as cifras do seu metro.
A diferenza entre ambas lecturas daralle a cantidade de kilowatios hora consumidos ó mes.
Si vostede multiplica este valor pola tarifa de electricidade de Kwh e lle suma o correspondente por termino de enerxía.
(subir)
A TARIFA CON DISCRIMINACIÓN HORARIA
O consumo de enerxía eléctrica non é uniforme ó longo do día, senón que existe unha demanda máxima en determinadas horas diúrnas, chamadas horas punta, e unha mínima durante a noite, nas denominadas horas val.
A produción de enerxía eléctrica axústase en todo momento á demanda, polo que as instalación que compoñen o sistema eléctrico (xeración, transporte e distribución) han estar preparadas para atender a demanda punta en calquera intre, independentemente de que se produza ou non.
Co fin de aproveitar eficazmente o sistema eléctrico, interesa limitar ou reducir as puntas de demanda mediante un traspase do consumo diúrno a noite, e para fomentalo existe unha modalidade de tarifa eléctrica, denominada "tarifa con discriminación horaria"
Esta tarifa establece dous tramos horarios denominados "Período Val" (de 14 horas de duración, dende as 22:00h ata as 12:00h en inverno e dende as 23:00h ata as 13:00h en verán) e "Período Punta" (de 10 horas de duración, dende as 12:00h ata as 22:00h en inverno e dende as 13:00h ata as 23:00h en verán). Durante as horas "Val" o aforro sitúase en torno ó 47% mentres que o sobrecusto das horas "Punta" é de aproximadamente o 20% con respecto á tarifa base.
Realizando unha correcta distribución do consumo entre as horas "Punta" e "Val" pódese acadar unha redución na factura eléctrica, especialmente aqueles clientes que dispoñen de calefacción e/ou auga quente eléctrica,e é aínda máis rendible cando, para satisfacer ambos servizos, instálanse e utilízanse de maneira intelixente os equipos de acumulación, posto que o consumo de enerxía dos mesmos é maioritariamente nocturno.
(subir)
¿QUE SON OS ACUMULADORES DE CALOR?
A acumulación é un sistema de calefacción deseñado para beneficiarse das vantaxes económicas que ofrecen as tarifas con discriminación horaria.
Os acumuladores de calor só consumen electricidade durante as "horas val", co aforro antes sinalado e lle proporcionan 24 horas de confort.
TIPOS DE ACUMULADORES DE CALOR:
Existen dous tipos de acumuladores, que diferéncianse na forma de dar calor:
ACUMULADORES DE CALOR ESTÁTICOS
Un acumulador de Calor Estático basicamente está composto por varios bloques de refractarios que son os que se ocupan de manter a calor que producen as resistencias do aparello.
Cando chegan as horas de tarifa eléctrica reducida, as resistencias do aparello actívanse e producen a calor que queda almacenado nos refractarios. Cando finaliza o período de tarifa nocturna, as resistencias deixan de producir calor e polo tanto o aparello finaliza o período de consumo.
A calor conseguida queda almacenada para producir unha temperatura adecuada ó longo de todo o día, producindo unicamente gasto de enerxía eléctrica nas horas correspondentes o período de tarifa nocturna.
ACUMULADORES DE CALOR DINÁMICOS
A calor conseguida queda almacenada para producir unha temperatura adecuada ó longo de todo o día, producindo unicamente gasto de enerxía eléctrica nas horas correspondentes o período de tarifa nocturna.
A maneira de acumular calor é similar á dos estáticos, coa principal diferenza de que en estes unha turbina axuda a que saia a calor do aparato cando este séa requirido.
Funcionan cun termóstato de ambiente que non ten que estar no mesmo lugar que o aparello. O podemos por en outro lado da sala e o aparello conseguirá a temperatura desexada.
(subir)
Existen dúas familias básicas:
Fronte ás lámpadas incandescentes, as LFC presentas as seguintes vantaxes:
O seu consumo de enerxía é do 20-25%. Dito de outro modo, aforran o 75-80% de enerxía.
A súa aparencia de color (tonalidade da luz emitida) é moi semellante.
Tamén en comparación coas lámpadas incandescentes, as LFC presentan as seguintes desvantaxes:
Segundo o tipo de balasto, distínguense dous grupos de lámpadas:
A gama dispoñible, a lámpada á que substitúe e o aforro de enerxía que acádase en cada caso é:
|
LFC Convencional |
Equivale a incandescente |
Ahorro de Energía |
|
9W |
40W |
77,5% |
|
13W |
60W |
78% |
|
18W |
75W |
76% |
|
25W |
100W |
75% |
|
LFC Convencional |
Equivale a incandescente | Ahorro de Energía |
|
5W |
25W |
80% |
|
7W |
40W |
82,5% |
|
9W |
40W |
77.5% |
|
11W |
60W |
82% |
|
15W |
60W Y 75W |
80% |
|
18W |
75W |
76% |
|
20W |
100W |
80% |
|
23W |
100W |
77% |
|
24W |
100W |
76% |
|
32W |
150W |
79% |
¿COMO MELLORAR O FACTOR DE POTENCIA DUNHA INSTALACIÓN?
Trátase dun sistema de aforro enerxético utilizado a nivel industrial ou de grandes instalacións eléctricas que caracterízanse principalmente por estar dotadas dun gran número de motores.
O procedemento máis sinxelo e , en consecuencia, o máis utilizado consiste na colocación de condensadores que aportan a enerxía que precisan os receptores da instalación; deste modo se consigue diminuír ou incluso anular –técnicamente, compensar– a enerxía reactiva demandada da rede de alimentación e , polo tanto, mellorar o factor de potencia.
Na utilización de condensadores para compensar a enerxía reactiva dunha determinada instalación, participan tanto pos aspectos técnicos como os económicos, facendo posibles distintas alternativas que, aínda satisfacendo o obxectivo inicial de mellora do factor de potencia, conducen a custos de inversión moi diferentes. Os sistemas de instalación de condensadores son:
Compensación individual
Cada receptor está provisto da súa propia batería de condensadores, de maneira que polas liñas e circuítos de alimentación do receptor circula unha intensidade menor, reducíndose tamén as perdas; os custos de instalación e mantemento son normalmente os máis elevados.
Compensación por grupo
Instálase unha batería de condensadores por cada grupo de receptores escollido de acordo cun criterio determinado (por exemplo, agrupación de receptores por liñas de montaxe); este sistema descarga as liñas de alimentación ós grupos pero non os circuítos terminais cara cada receptor, aínda que supón unha solución máis eficaz que a anterior, fundamentalmente en grandes instalacións.
Compensación central
Unicamente existe unha batería de condensadores no inicio da instalación interior; proporciona o menos custe de instalación e, si ben as liñas e circuítos permanecen nas mesmas condicións de carga que antes da compensación, emplease maioritariamente en instalación de mediana e pequena dimensión, cando o obxectivo prioritario é unicamente reducir os custos de explotación.
Por norma xeral a instalación central é a que resulta máis rendible, si ben é preciso facer un estudo individualizado para cada instalación.
Dende o punto de vista económico, a compensación de enerxía reactiva debería establecerse en termos de custe total mínimo, en cuxo cálculo avalíase a contribución dos seguintes factores:
Custes de inversión, é dicir, custe da batería de condensadores (ou as distintas baterías, no seu caso) e do seu sistema de regulación, tendo en conta que o prezo aumenta coa potencia da batería; así mesmo, débense considerar os custes de instalación.
Custes de explotación, fundamentalmente custe de enerxía reactiva -e activa, si se reducen as perdas por efecto Joule- e custes de mantemento; neste capítulo poderíase cuantificar o mellor aproveitamento da instalación (centro de transformación, liñas de alimentación, etc.).
(subir)